Օննիկ Պողիկեանը իմ մանկութեան օրերուն երիտասարդ նկարիչ էր Քեսապի մէջ: Հայրը՝ Պրն Պօղիկեանը հոյակապ ձեռագիր ունէր և իր ձեռքով , մէկ առ մէկ,կը գեղագրէր Ազգային Ուսումնասիրաց Վարժարանի (այժմ Ճեմարան)բոլոր վկայակաները . իմ մանկապարտէզի վկայականս , որ զգացական աւելի մեծ արժէք կը ներկայացնէ քան համալսարանի վկայականս,ինք գեղագրած է: Իսկ Մանկապարտէզի և այլ հանդէսներու նկարներ Օննիկն է նկարահանած : Մէկ խօսքով , Քեսապը նկարներով անմահացնողներէն մին է իմ (մանուկ Նշանին)վրայ կրակոտ, արագաշարժ ,խնդումերես մարդու տպաւորութիւն թողած Օննիկ Պօղիկեանը:Ողբացեալ Գարեգին Վեհափառի յուղարկաւորութեան նախօրեակին Արմենիա պանդոկին առջև հանդիպեցայ Օննիկին: Ճանչցայ զինք անմիջապէս, ինք անշուշտ զիս չճանչցաւ: Նոյն սիրելի դէմքը,նոյն անհանդարտ մարդը ՝եօթանասունամեայ երիտասարդ Օննիկը: Յուզուեցաւ , ուրախացաւ,պատմեց իր յուշերէն վերակենդանացնելով մանկութեանս անուշ, շատ անուշ օրերը,յուզելով նաև զիս: Անկէ ետք Օննիկն ու ես «հանդիպեցանք» «Նշանակ» ի մէջ...
Սիրէլի Օննիկ, քու լաւ բարեկամներէդ Յակոբ Սահակեանի որդին Հրաչն ալ այլ կայքէջ մը կը հրապարակէ «Ազատ Հայ» անունով: Այնտեղ շատ աւելի հետաքրքրական երևոյթներու դէմ յանդիմն պիտի գաս ու հպարտանաս Յակոբի նման մարդոց ընկերութիւն ըրած ըլլալուդ համար: Թող Տէրը ողորմի Հօրդ, Հօրս ,Յակոբին հոգիներուն: Երեք վաստակաւոր ուսուցիչներ, երեք սկզբունքի տէր հայութեան երդուեալ ծառաներ...
ԲԱՐԵՒ ՕՆՆԻԿ :
Նշան Պասմաճեան
՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝
ԲԱՐԵՒ, ԲԱՐԵՒ, ՆՇԱՆ ՃԱՆ ԵՒ ՈՂՋՈՅՆ ՆՇԱՆԱԿԻՆ:
Ես անչափ ուրախացայ այս քու գեղեցիկ անակնկալին համար, նաև գոհ ու հպարտ ,որ իմ սիրելի ուսուցչիս որդին, Արաբական Միացեալ Էմիրութեանց մէկ քաղաքէն՝Շարժայէն ինծի ուղարկած էր իր հիմնած «Նշանակ» կայքէջը:«Նշանակ»ին որակը,մաքուր և դիւրընթեռնելի գիրերը, նիւթերու բծախնդիր դասաւորումը, կը վկայեն նախաձեռնուած աշխատանքին լրջութիւնը և կատարեալին ձգտելու առաջադրութիւնը:
«Նշանակ»ին մասին առ այժմ այսքան:
Սիրելի Նշան Ճան, զիս յատկապէս հետաքրքրեց Անդրանիկ Ծառուկեանի «Երազայն Հալէպը» ին որպէս թերթօն նէրկայացուելու պարագան, որ առնչութիւն ունի մեր ընտանիքին մէկ անդամին՝հորեղբօրս եղերական մահուան (սբաննութեան)հետ:
Ես ծնած եմ 1930 թիւի Օգոստոսին, Քեսապ: Անունս եղած է Հրայր:Նոյն թուականին, Հալէպի մէջ, հօրեղբայրս Օննիկը զոհ գնաց Հալէպի մեծահամբաւ Ճապրի ընտանիքին Հաճի Մուրատի (որուն վարորդն էր հօրեղբայրս) դէմ գործուած, գազանային ոճրագործութեան:
Հայրս, որ իր միւս հօրեղբայրներուս հետ փութացած էր Հալէպ, վերադարձին կ՜որոշէ իր եղբօր յիշատակին զիս վերանուանել Օննիկ:
Նշան Ճան, յառաջիկայ տարի իմ ծննդեան ութսունամեակը, ինչպէս նաև ութսուներորդ տարելիցն է հօրեղբօրս նահատակութեան:
Քիչ մըն ալ իմ մասին:
Սիրելի Ընկեր Նշան, մեր առաջին հանդիպումը ,ինչպէս կը յիշես, տեղի ունեցաւ ցաւօք,մեր սիրելի Գարեգին Ա. Վեհափառի վախճանման առիթով ՝Երևանի մէջ, ուր ժամանած էինք մեր յարգանքի վերջին տուրքը մատուցելու մեր հոգելոյս Կաթողիկոսին :
Այնուամենայնիւ, ես մեր Աբոյին (այժմ Ասպարէզի խմբագիր) հետ մեկնեցայ Արցախ: Այնտեղ որոշեցի ամէն տարի այցելել Արցախ:Անցեալ տարի իմ 1Օ րդ այցելութիւնս էր ,ամէն տարի չորսէն վեց ամիսով:Իմ այնտեղ կեցութեան ընթացքին փորձեցի կարելի միջոցներովս օգնել Արցախի կարիքաւոր հայրենակիցներուս, հիւանդներու բայց յատապէս համալսարանական ուսանողներու (մօտ 3Օ)կրթաթոշակի հովանաւորներ ապահովելով:
Այսքան ալ իմ մասիս:
Նշան ճան, շնորհակալ եմ «Նշանակ»ի իրագործման համար:Վստահ եմ որ ան պիտի ուռճանայ և բարգաւաճի: Վարձքդ կատար:Քեզի յաջողութիւն: Բարևներ ընտանիքիդ և բոլոր այն անձնազոհ ընկերներուդ որոնք ինծի ծանօթ են և Էմիրութիւններ կը բնակին: Բարևներ նաև քոյրերուդ:
Սիրով՝
Օննիկ Պօղիկեան
՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝՝
ՕՐԻՆԱԿԵԼԻ ՄԱՐԴ ՄԸ, ՕՐԻՆԱԿԵԼԻ ՀԱՅ ՄԸ: ԻՆՉԵՐ ԿԱՐԵԼԻ Է ՍՈՐՎԻԼ ՕՆՆԻԿԻ ՆՄԱՆ ՀԱՅՈՐԴԻՆԵՐՈՒ ԿԵԱՆՔՈՎ ՏՈՒԱԾ ԴԱՍԵՐԷՆ: ՕՆՆԻԿԻՆ ՀԱՄԵՍՏՈՒԹԻՒՆԸ ՎԻՐԱՒՈՐԵԼՈՒ ԳՆՈՎ ԿԸ ՀՐԱՊԱՐԱԿՈՒԻ ՕՆՆԻԿԻ ԱՅՍ ՎԿԱՅՈՒԹԻՒՆԸ ՝ԳՈՐԾՆԱԿԱՆ ԽԱՆԴԱՎԱՌՈՒԹԵԱՄԲ ՎԱՐԱԿԵԼ ՓՈՐՁԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ ԸՆԹԵՐՑՈՂԸ:
«ՆՇԱՆԱԿ»
«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»
0 comments:
Հայտնեք Ձեր կարծիքը՝