Յայտարարութիւն

Saturday, February 27, 2010

ՆԵՐՇՆՉՈՒՄ - Ս.Դ.Գրիգորեան

Խորանը փոքր է
Աղօթքը անծայր
Երկինքը լայն է
Եզերքը նեղցած
Մարմինը լոյս է
Միտքը մթագնած
Հոգին անմահ է
Ոգին պարտուած

Ամէն կողմ դարձեալ ամայութիւն է
Երբ չբերային են •գիշերներս ահեղ
Մնացեալը լոկ սրտի բաղձանք է
Ո՞վ է այս երգը ինծի նուիրեր

Կապկումը ընդմիշտ վնասակար է
Ե՞րբ եմ դառնալու տէրը իմ խօսքիս
Շքեղէն անդին շքեղութիւնն է
Գաղափար մը լոկ որ մարմին չունի

Աստղերը բոլոր վաղնջական են
Ներկաս ինչո՞ւ է այսքան խաւարած
Մարմինիս համար լոկ պատանք է պէտք
Հոգիս ո՞ւր պահեմ որ ցուրտը չզգայ

Ցորենի հասկը միշտ բերք կը դառնայ
Բայց նօթի մարդիկ հաց անգամ չունին
Անարդարութիւնն այս ո՞ւր պիտի կասի
Երբ անաւարտ է փառամոլութիւնն եսին

Խորանը փոքր է
Աղօթքը անծայր
Երկինքը լայն է
Եզերքը նեղցած
Մարմինը լոյս է
Միտքը մթագնած
Հոգին անմահ է
Ոգին պարտուած






ԱՆԺԱՄԱՆԱԿ

Մութ էր աշխարհը
Մութ էին մարդիկ

Միայն մենք էինք
Որ լոյսերու մէջ թաթխուած
Անկիւն առ անկիւն
Մեր հոգիներուն կրակը խարսխեցինք

Մութ էր աշխարհը
Մութ էին մարդիկ

Միայն մենք էինք
Որ սիրոյ լապտերին թելերէն կախուած
Ովկիան առ ովկիան
Մեր գիշերները առաւօտ ըրինք

Մութ էր աշխարհը
Մութ էին մարդիկ

Միայն մենք էինք
Որ քամիներուն արեւ բաշխեցինք
Եզերք առ եզերք
Գորշութեան ընդդէմ սաւառնելու պէս

Միայն մենք էինք
Ժամանակէն դուրս-ետին-առաջ

-Անժամանակ գոյութիւննե՜ր-

Զի խաւար էին աշխարհ եւ մարդիկ


Ս.Դ. ԳՐԻԳՈՐԵԱՆ

Յունիս 2007
Մոնթրէալ




«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»

0 comments:

Հայտնեք Ձեր կարծիքը՝