Կէս Գիշեր է Արդէն - Արին Պաղտոյեան

Վերջերս մեծ է խմբագրութեանս ուրախութիւնը ստանալով ,առ ի հրապարակում,զանազան հայորդիներէ հետարքրական գրութիւններ : «Նշանակ»ի առաքելութիւնն է կայքէջը օգտագործել որպէս մտաւորական ժամադրավայր : Կարծէք իր նպատակին ծառայած է անոր ութամսեայ գոյութիւնը:

Վարը կրնաք կարդալ Հայ Աւետ.Գոլէճի(Պէյրութ)ԺԱ դասարանի ուսանողուհի Արին Պաղտոյեանի գրութիւններէն մին՝ «Կէս Գիշեր է Արդէն» խորագրով :Արին ապագայ ուեցող խոստմնալից արձակագիր է: Հայ Կնոջ Տարուան մեր յայտարարութեան շնորհիւ է որ «գտանք» Արինը, հետևաբար իր գրութիւնները այդ բաժնին մէջ պիտի հրապարակենք:

Յաջողութիւն սիրելի Արին:

«Նշանակ»


.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«.«
Կէս Գիշեր է Արդէն

Լուռ գիշեր,մութ գիշեր,ծով ու ցամաք,քնով են խաղաղ...:
Միայն մէկ անձ կանգուն էր մնացած այն գիշեր:Ան միակն էր , որ ջահը գլխուն ՝արթուն էր ու կայտառ :Կեանքով լի ու յարատևող բառերը յարմարագոյներն էին նկարագրելու այս լուսաւոր գոյութիւնը:
Մանուկները արդէն իսկ վերածուած էին փոքրիկ հերոսներու,ծնողները՝հանդարտ ջրվէժներու իսկ մեծ հայրերն ու մեծ մայրերը՝ անձայն ժամացոյցներու:

Կէս գիշեր էր արդէն:

Գիւղը կը նմանէր սև երկինքի մը ՝միայն մէկ աստղով:Շշուկն ու անդորրութիւնը տէր տիրականն էին այդ գիւղին գուցէ միայն մէկ ժամուան համար:

Անսպառ ջանք կը թափէր այս նշմարելի էակը:Կը ջանար չլալ և չյիշել այսօրուան պատահածը:Սակայն ինչ ալ ընէր, չէր կրնար մոռնալ իրականութիւնը:

Անցեալ օր, մէկ տարեկան մանուկ մը սողալով մօտեցած էր իրեն եւ ուզած էր իր բրեկամը դառնալ:Ինքն ալ հրճուանքով անոր մօտեցած էր, բայց հազիւ մօտեցած՝ մանուկը իրեն փաթթուիլ ուզելով, այրած էր իր բութամատը և իր անուշիկ կապուտակ աչքերը լեցուած էին արցունքով:Իր ոսկեթել մազերն իսկ չէին յաջողած իր պարզած երևոյթը ծածկել...

Լուռ գիշեր,մութ գիշեր, ծով ու ցամաք քնով են խաղաղ:

Մոմն ալ որոշեց քնանալ...

Արին Պաղտոյեան
«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»