Լաւ կ՜ըմբռնեմ իմաստը Արամ Քէթէնճեանի կողմէ դրսեւորուած դրական զգացումներուն : Բազմատաղանդ բայց համեստ (համեստութիւնը ՝ տաղանդներուն ամենէն մեծը)այս հայորդւոյն սրտի խորքէն է ժայթքած այս բանաստեղծութիւնը արդիւնք՝ չորրորդ համագումարի մթնոլորտի ստեղծած խանդավառութեան: Անշուշտ իր խանդավառութիւնը սահմանափակուած չէ, անոր ետեւ կայ ակնկալութիւն՝ գործնական իմաստով: Այդ մթնոլորտը , որ չորս օրերու վրայ ես ալ ապրեցայ ՝ պէտք է միասնաբար, բոլոր մասնակիցներս, գործի վերածենք ի սէր ու ծառայութիւն մեր մեծցող առողջ սերունդին:Այլապէս, բարձր մակարդակով կազմակերպուած այդ բարձր մակարդակի հաւաքը կը վերածենք փիքնիքի ... Օ՜ն բոլորս, սոտթենք մեր թեզանիքները ու՝ գործի՜ :
Նշան Պասմաճեան
«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»»«»»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»
Մայր հայրենիքի կուրծքը զարդարող
Դու զմրուխտակուռ ոսկեմատանի.
Դու անտառախիտ գունագեղ կարպետ,
Ջինջ կապոյտին տակ՝ ծաղկո՜ց գեղանի:
Հարազատ մօր պէս քո գիրկը բերիր
Աշխարհացըրիւ զաւակներդ բարի,
Այրեր բանիմաց ու գիտնականներ,
Փափկասու՜ն տիկնայք հայոց աշխարհի:
Հայրենաբնակ քո որդիներուն
Միացան եղբայրք խինդով մ՛անսահման.
Եկան Արցախէն, Ջաւախքէն կանգուն,
Մօտ ու հեռաւոր սփիւռքէն դաժան...
Եւ դու՛, դարձար խօսք, յո՜յս եւ ինքնութիւն,
Արդի պատմութեան՝ մշտավառ փարոս.
Շղթայ լեռներըդ պարիսպներ կանգուն,
Դու՝ երկնասըլա՜ց կրթութեան ամրոց:
Նաեւ դարձար կո՛չ հայապահպանման,
Մտքերու նոր հանք եւ գանձ դու հզօր.
Նայիրեան երկրի թարմ հողին ծածկուած՝
Ո՜վ դրախտավայր, սիրու՜ն Ծաղկաձոր...
Արամ սրկ. Քէթէնճեան
31 Օգոստոս, 2010թ.
իրաք
«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»
0 comments:
Հայտնեք Ձեր կարծիքը՝