Յայտարարութիւն

Thursday, December 2, 2010

«Ապրողներու առաւօտին մէջ» - Արա Ճուհարեան

Սիրելի Ընթերցող,

Վարի մի քանի էջերը մի քանի խունկի հատիկներ են դրուած վաստակաշատ մանկավարժ ուսուցիչ Կարապետ Ճուհարեանի շիրիմին վրայ: «Ազատ Հայ » Կայքէջի խմբագիր Հրաչ Քալսահակեան , իր աստուածատուր արագութեամբ չսպասեց որ ես սկսէի իմ հանգուցեալ մօտիկիս մասին իմ կայքէջիս մէջ գրել , ուստի առաջին յօդուածս գրեցի Ազատ Հայի մէջ :(Տես Ազատ Հայ կայքէջ www.azad-hye.net) Ապա, մահուան քառասունքին առիթով, Կարապետ Ճուհարեանի մտաւորական բարձր ձիրքերով օժտուած զաւակը՝ Արան հոյակապ մէկ բանաստեղծութիւն գրեց , որ դարձեալ տպուեցաւ Ազատ Հայ ի մէջ:Բանաստեղծութեան մասին առաջին արտայայտուողը եղաւ հալէպահայ մտաւորական Մարալօ :Չէի կրնար լուռ մնալ ու սրտի խօսքս չուղղել հայր ու որդի Ճուհարեաններուն: Արայի բանաստեղծութիւնը, Մարալոյի խօսքն ու իմ սրտի խօսքս կ՜արտատպեմ Ազատ Հայէն:

Ապրողներու Առաւօտ ՝ նոյնքան զօրաւոր վերնագիր որքան Առաւօտ Լուսոյ...

Նշան Պասմաճեան

«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»


"In the morning of the alive" is the newest poem by Syrian Armenian poet Ara Jouharian dedicated to his father, pedagogue and writer Garabed Jouharian (1919-2010)

Azad-Hye Special

ԱՐԱ ՃՈՒՀԱՐԵԱՆ

Հօրս՝ Կարապետ Ճուհարեանի յիշատակին

Եւ
ապրողներու առաւօտին մէջ
անթիւ հետքեր կան մեռնողներու
եւ
օրուայ զարկերակէն անդին
նշագրումներ կան անվախճանի

ո՜վ մշտանորոգ քաոս
ո՜վ հին օրերու աշխուժութիւն ու վարկ
բաժակները լեցուն են ափէ ափ
եւ ունայնութեան ջուրերու ափին - կերպաւուրումն է անիրական

դուրս ելիր արքայ
ամբասիր ճերմակ տաղաւարէդ
ու ցնցուղէ մրգաստաններդ լանջերու կողին
պտուղներդ ահա կը սպասեն բարի ցնցուղիդ
հողէն կը սերին հեռաստանները երգի

դուրս ելիր արքայ
լռութեան մեխը գամուած է ահա մեր դուռերուն
ու նոճիներէն կը փռուի նահանջի երգը ալիք առ ալիք
ձեռքս դրեր եմ դարձեալ իմ սրտիս - ու կը սպասեմ
որ արձակես ճերմակաթեւ աղաւնիդ
յոյսի կապոյտին

դեռեւս նայուածքդ խորհրդաւոր - բիբդ ամենատես
կը տեսնեն հիմա առափնեաներ ծաղկումի
մինչ բլուրներէն ոտաբոպիկ կը վազեն թոռներդ գեղանի
լիաբուռն կը բաշխեն միրգերդ հիւթալի

վեր ելիր արքայ
յանկարծական եւ ինքնակալ - այլակերպումն զարմանալի
թող շողայ թուրդ
թոյլտուութիւն աղերսող քուրմերուն դիմաց
որոնք ցերեկը վատնեցին ի զուր
եւ գիշերներ հասցուցին ցասումի

վեր ելիր ու տես - սերմնացաններն կեցած են ահա
հարոսներու դէմ երկարաձիգ - պատրաստ նշանիդ
դուք երանութեան արշալոյսներ եւ ասքը լոյսի
ի՞նչ է անունը այս ուշացումին
ահասարսուռ բզզիւնը փերեզակներուն խօսքի
եւ քուրմերուն անտարբերութիւնը անարգ
իմ նախահայրերուս կտակները
ապակեայ զարդեղէններու վերածեցին
եւ մեր փխրուն ուսերէն փախցուցին
յոյսի աղաւնին

վեր ելիր արքայ
արքայ լուսաբացի - արքայ խոստացման
արքայ անյապաղութեան եւ զգաստութեան
վեր ելիր ու տես
մեր տան սիւներն են վերձիգ
ու մեր հողն է անապական ու բերրի
մեր դաշտերն են մայրցամաք
մեր պատարագը ձայնիւ մաքուր բերկրութեան
եւ մեր գինին է անխառն
որուն մէջ ահա կը թաթխենք ամենաընտիր բառերը մեր տառապանքին

վեր ելիր
ու դիր մեր սեղաններուն կաթն լուսաբացի

եւ ապրողներու առաւօտին մէջ
անթիւ հետքեր կան մեռնողներու
եւ
օրուայ զարկերակէն անդին
նշագրումներ կան անվախճանի

17.11.2010
Արաբական Էմիրութիւններ




--------------------------------------------------------------------------------
Added: Monday, November 22, 2010
Hits: 113
Comments: 2
[ Back to Article Index | Post Comment ]




Posted by Maralo on Friday, November 26, 2010

--------------------------------------------------------------------------------

Խոր ու մտածել տուող այս բանաստեղծութիւնը իւրաքանչիւր ընթերցողի պիտի մղէ ինքնամփոփուելու ու վերատեսութեան ենթարկելու ինքզինք, իր շրջապատը եւ մարդկային ու անմարդկային զանազան երեւոյթներ պիտի պարզուին աչքին դիմաց ու երեւակայութեան մէջ, պիտի յիշէ մէկ-մէկ իր ունեցած անմարդկային վերաբերմունքը թերեւս, կամ փառք տայ Աստուծոյ որ հարկ եղած ատեն ցուցաբերած է մարդկային վերաբերմունք։ Համամարդկային ու ամէնօրեայ երեւոյթներ է որ հոս մատնանշած է Արան, որոնց դէմ յանդիման կրնայ գտնուիլ ոեւէ անհատ իր կեանքի ընթացքին ու ոչ միայն մեծ ուսուցիչ Կարապետ Ճուհարեանը։ Սակայն յոյսի ճերմակ աղաւնին իր բացած գեղեցիկ թեւերով ամէն առիթով ու ամէն ատեն բոլոր անոնց հետ է, որոնք անմարդկայինին դիմաց կը փռեն իրենց մարդկային ամենանուրբ զգացումներն ու առաքինութիւնները… երբեմն նոյնիսկ անտեղի… Գրիչդ դալար, Արա, նորանոր ստեղծագործութիւններու մաղթանքներով ՄԱՐԱԼՕ


Posted by Nishan Basmajian on Wednesday, December 01, 2010

--------------------------------------------------------------------------------

Բռնիկ մըն ալ հող...

ՄԱՐԱԼՕի հետ կարելի չէ անհամաձայն ըլլալ, որ յոյսի աղաւնին չէ մեռած եւ կողքին է կեցած բարիին, ուղիղին, մեծին:Պրն. Կարապետ Ճուհարեանը լոյսի մարդ էր, էր նաեւ յոյսի մարդ: Երբեմն Բարդ Մարդ, ընդհանրապէս՝ Պարզ, Ճուհարեանը քաջութիւն ներշնչող ՔԱՋ ն էր: Արքան էր ան, որ վեր ելլելու կարիք չունի, զի ան վերն է եղած միշտ, զի ան վար չէ իջած իր կեանքին մէջ, հոն է՝ վերը:

Նոր արքաներ են հարկաւոր, պատգամն է այս Ճուհարեանին: Խօսքի փերեզակնե՞րը՝ միշտ պիտի ըլլան: Նոր արքաները պէտք է փշրեն անոնց գանկերը ու «կտակները նախահայրերուս» վերարժեւորեն: «Ո՜չ» , բոլոր լկտի փերեզակներուն: Անոնք ճիգ չխնայեցին Ճուհարեան Արքայի «ուսերէն փախցնելու յոյսի աղաւնին»: Սակայն ո՞ւր է Ճուհարեանը եւ ո՞ւր են փերեզակները: Ո՞վ է տէրը մրգաստաններուն: Փերեզակնե՞րը...

Արա Ճուհարեան բանաստեղծի տաղանդին որակաւորում կատարելը զայն կատարողին ճակատէն առատ քրտինք սահեցնող գործ է: Իր հսկայ հօր թողած հսկայ ժառանգն է ան: Աչքերը բազէի, մօտն ու հեռուն հաւասարապէս տեսնող ու քննող՝ իր ուղեղին ուղղակի կապուած աչքեր: Սակայն մագիլները նուրբ են ու գորովագին, թեւերն ուժգին իսկ միտքը նուրբ ու ջինջ: Նոյն ինքը՝ Կարապետ Ճուհարեանը: Թող թոյլ տայ որ Իմ կարգիս, ես ալ իրեն համարձակիմ ըսել՝ «Վեր ելիր Արքայ..........» եւ ՝ «Թող շողայ թուրդ.....»:

Իր կեանքով իրեն օրինակ հանդիսացած հօր մը տրուած տուրք է այս բանաստեղծութիւնը, տուրք մը որ հազարաւոր Արաներ ունին տալիք այդ հսկայ ՀՕՐ:

Արա Ճուհարեան գրագէտ,

Բաւ է: Լուռ մնացիր շատ երկար: Թօթափէ վրայէդ լռութեան ոստայնակը, որ քեզ կլանած է համակ: Թափ տուր գրիչիդ: Քու գրիչիդ: Դուն ստեղծագործ ես եւ մեծատաղանդ: Մուսաներուդ շարժը միթէ՞ առիթներու կը սպասէ: Պատռէ լռութեան առագաստը ու... Յառա՜ջ:

Բռնիկ մը հող կարողացայ աւելցնել Առաւօտուց միւս այգեծագ ապրող Պրն Ճուհարեանի շիրիմին: Հոգիս ուրախ է Արա: Շնորհակալ եմ:

Նշան Պասմաճեան





«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»

0 comments:

Հայտնեք Ձեր կարծիքը՝