Կաթէն այրողը, թանը փչելով կը խմէ:
Կաթիլներ քիչ-քիչ, կը դառնան մեծ լիճ:
Կաթի հետ մտած, հոգիի հետ ելած:
Կախաղանին դուռը հասցուց:
Կամ աղը պակաս է, կամ մաղը:
Կամաց-կամաց աչքս մտաւ:
Կամաց կամաց բամպակը կ՛ըլլայ մանած:
Կամենալը՝ կարենալ է:
Կան շահեր՝ որոնք վնաս են, կան ալ վնասներ՝ որոնք շահ են:
Կ՛անցնի, բայց կը ծակէ կ՛անցնի:
Կաշեգործը սիրած կաշին շատ կը ծեծէ:
Կաշին նօսր տեղէն կը ծակի:
Կատակին կէսը կռիւ է:
Կատակին կէսը շիտակ է:
Կատուին խաղը մուկին մահ է:
Կարկանդակը եթէ բերես, ո՞վ կը նայի հացին երես:
Կարճ օրը եօթն անգամ թագաւորութիւն կ'ուգայ իրեն:
Կարմիր կովը կաշին չի փոխի:
Կաւը՝ թրծելուց յետոյ քարանում է:
Կ'ելլէ ոտքով ինկողը, չ'ելլեր լեզուով ինկողը:
Կեղծաւորութիւնն ալ տեսակ մը քաղաքավարութիւն է:
Կեսուրը մեռաւ, հարսին տեղը լայնացաւ:
Կեցաւ, կեցաւ՝ կաքաւը աչքէն զարկաւ:
Կ՛ընես բարիք, կը գտնես չարիք:
Կին չ'ունիս, տուն չ'ունիս:
Կշիռքով հաց կերած է:
Կողովը ցանցառ է:
Կոճղը կացնից չի վախենում:
Կոյրերու թագաւորութեան մէջ, միականին թագաւոր է:
Կոյրի աչքէն արցունք չի հոսիր:
Կոյրին ի՜նչ փոյթ թէ մոմը սուղ է:
Կոյրին ուզածը մէկ աչք, Աստուած տուաւ երկու աչք:
Կովու համեմատ հորթ կ'ըլլայ:
Կուզես` գլուխդ քարին տուր, կուզես` քարը գլխիդ տուր, բայց գործը գլուխ բեր:
Կ՛ուզես երկար յիշուել՝ ծառ տնկի, կ՛ուզես անմահանալ՝ որդի մեծացրու:
Կ'ուզես կնոջ բարիքը, մի հարցներ տարիքը:
Կուժը ջրի ճամբան կը կոտրի:
Կուշտը ի՞նչ գիտէ անօթիին վիճակէն։
Կուշտը սովածին մանր կը բրդէ:
Կուռծքիդ վրայ օձ տաքացնես, կը խայթի:
Կուտ կ՛ուտէ երկինք կ'ելլէ:
Կռնակը կը քերուի:
Կտրած ձուն ու կտրած հացը՝ չեն սաղանայ:
Կտրած պարանը երկար կ'ըլլայ:
Կտրիճի որդին, նժոյքից կը վախնայ:
Կրակը եւ բամպակը մէկ տեղ չեն ըլլար:
Կրակը ինկած տեղը կ՛այրէ:
Կրակ ըլլայ չ՛այրեր, սուր ըլլայ չի կտրեր:
Կրակը կ'անցնի, մուրը կը մնայ:
Կրթէ մանուկը իր ճամբան սկսած ատենը:
Կրօնքէն կը դառնայ, իր խօսքէն ետ չի դառնար:
Կօշկակարը՝ իր սիրած կաշին շատ կը ծեծէ:
«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»
0 comments:
Հայտնեք Ձեր կարծիքը՝