Յայտարարութիւն

Wednesday, July 6, 2011

Հայկական Առածներ - 8

Զաւակը կամ փորին մէջն է, կամ ձիուն վրայ:

Զաւակը չի ծեծողը ծունկը կը ծեծէ:

Զուարճասէր մարդուն մազերը կ'երկննան, տխուր մարդուն՝ եղունքը:

Զուռնա փչողը մօրուքը չի պահեր:

Զրպարտութիւնը կ’ապրի բերնէ բերան, ուր որ բոյն դնէ, տէր է յաւիտեան:

Զրպարտութիւնը կը նմանի այն բոցին, որ կը սեւցնէ ինչ՝ որ չի կրնար այրել:

Է

top of page

Էն գեղում, ուր սաղը քոռ է, դուն ալ աչքդ կապէ:

Էշէն առաջ ախոռ մի մտներ:

Էշը գիտէ որու երեսին կը զռայ:

Էշը ինքն է, խոտը ուրիշին առջեւ կը դնէ:

Էշը իր տիրոջ ուզած տեղը կը կապէ:

Էշը ծախեր եմ որ «ջու» չ'ըսեմ:

Էշը ծեծել չկրցողը, համետը կը ծեծէ:

Էշը միայն բեռան տակ կը մնայ:

Էշը որ էշ է, ինկած տեղը անգամ մըն ալ չ'իյնար:

Էշը ցեխը ինկեր է, տիրոջմէն կտրիճը չէ գտնուեր:

Էշին խոնարհ տեսան, երկու հոգիով նստեցան:

Էշ հեծնելը մէկ ամօթ, իջնելը՝ ուրիշ ամօթ:

Էշ մի սատկիր գարուն կը գայ, շուկան կերաս կը գայ:

Էշն է բեռը տանողը, ձին է որ գարին կ'ուտէ:

Էշն ի՞նչ գիտէ նուշը, կ՛երթայ կ՛ուտէ փուշը:

Էշու պէս աշխատիր, ձիու պէս հպարտացիր:

Էշու պոչ է, ոչ կ'երկննայ, ոչ կը կարճնայ:



Ընողը՝ կը գտնէ, հեւացողը՝ կը մեռնի:

Ընողը կը պրծի, ըսողը չի պրծիր:

Ընկոյզ չ'եղած ծառին քար չի նետեր:

Ընտիր գինիին ընտիր կարաս:

Ըսածները, ընկոյզի կճեպի մը կէսը չեն լեցներ:

Ըսէ ընկերդ ով է, ըսեմ քեզի թէ դուն ո՞վ ես:



«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»

0 comments:

Հայտնեք Ձեր կարծիքը՝