Թաղիքը ջուրը տուած է:
Թափած թանը, ետ չեն լեցնի ամանը:
Թեւերը բարտել - պտըտիլ:
Թեւերուն տակ ձմերուկ չի սեղմուիր:
Թեւ թիկունք կանգնիլ:
Թէ Աստուած չ'օգնէ, վիզ ծռելը «պո՛շ» բան է:
Թէ մայրը աղջկան գովաց` թող ու փախի, թէ հարևանը գովաց`առ ու փախի:
Թէ որ միշտ տաս ապառիկ, հաց չես գտներ պատառիկ:
Թէ ուղտին փուշ հարկաւոր է, ճիտը ծռել պարտաւոր է:
Թէ չես տար ինը, չես առներ տասը:
Թիզ ու կէս՝ գետնի բզէզ:
Թմբուկին ձայնը հեռուէն անոյշ կը հնչէ:
Թող չ'ըսեն էշ է, թող ըսեն գէշ է:
Թուղթ չեմ որ թրջուիմ:
Թուրը աջ ու ձախ չի գիտեր:
Թուրին վէրքը կը բուժուի, լեզուին վէրքը չի բուժուիր:
Թռչունէն վախցողը, կորեկ չի ցաներ:
Թքելը մի ամօթ, լզելը երկու:
Ժ
Ժողովուրդը քնած առիւծ է, որ արթնցաւ այլեւս չի քնի
Ժամանակը ցաւը կը թեթեւցնէ, բայց չի մոռցներ:
Ժամ քանդելը մէկ արիւն է, սիրտ քանդելը՝ երկու:
Ժողովրդի ապագան, երիտասարդներից է երևում:
Ի
top of page
Իմաստունը ջահ է, որքան մութն աւելնայ, այդքան աւելի կը փայլի:
Իմաստունին հետ քար կտրէ, անխելքին հետ հաց մի ուտեր:
Իմաստուն կինը տուն կը շինէ, յիմար կինը՝ կը քանդէ:
Իննիսունը ինը տուողը, մէկն ալ կ'ուտայ:
Ինչ աղբիւրից մարդ ջուր խմի, էն աղբիւրը քար չի գցի:
Ի՞նչ իմանաս- մինչև հաստատ չիմանաս:
Ինչ որ այսօր կարող ես՝ մի թողուր վաղուան:
Ինչ որ անձամբ կարող ես , մի յանձներ զայն օտարին:
Ինչ որ կ՛ընես՝ ըրէ սրտանց:
Ինչպէս կոյրն է Աստուծուն նայում, այնպէս էլ Աստուած՝ կոյրին:
Ինչ ցանես՝ այն կը քաղես:
Ինքզինքը կ'ուտէ:
Ինքը լու է, շինածը տուն է:
Ինք իր շուքին կը հայելուի:
Ինքն իր շուքէն կը վախնայ:
Իշուն հարսանիքի են հրաւիրում, ասում ա «Կայ չկայ, ջուր եմ կռելու»:
Ի սէր Աստուծոյ:
Իրաւունք կայ, օրէնք չկայ։
Իր ծագումը ուրացողը մա՛րդ չէ:
Իր հացը առանձին ուտողը, իր բեռն ալ առանձին կը կռէ:
Իր ջուրին փիլաւ չի ձգուիր:
«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»
0 comments:
Հայտնեք Ձեր կարծիքը՝