Հսկայական փուռին մէջ, թխուած
Կարկանդակ մը կայ սիրուն, գլոր,
Թխողը որքան ծայրէն պոկեց
Ան դարձեալ դարձաւ կլոր:
(Լուսին)
Ան որսորդ է չար ու անգութ,
Հագած մուշտակ՝ սիրուն պուտ-պուտ,
Ժանիքը սուր, պոչը բարակ,
Իսկ աչքերն են մէյ մէկ ճրագ:
(Յովազ)
Ճարտարագէտ եւ իմաստուն,
Ծաղկի փուշէն կը շինէ տուն,
Լեզուն քաղցր, ինքը՝ բարի,
Չունի դադար, հանգիստ ու քուն:
(Մեղու)
Օձ մը կայ մեծ, գոյնը՝ կապոյտ,
Ան հա՜ կ'երթայ պտոյտ-պտոյտ,
Անով անվերջ կը սնանին
Ծառ ու ծաղիկ, խոտ ու առուոյտ:
(Գետ)
Մանուկն եկաւ պայծառ, անգին,
Կանաչներով զարդարուն,
Թողեց հետքեր ասդին-անդին,
Ծաղկով լեցուց դաշտն ու այգին:
(Գարուն)
Տախտակ մը կայ քառանկիւն,
Առանց ատոր չկայ տուն,
Մինչեւ ամուր չփակես՝
Դուն չես մտներ հանգիստ քուն:
(Դուռ)
Հագած շորեր՝ կրակ ու բոց,
Գլխուն ունի ոսկէ սղոց,
Ձայնով հզօր՝ մութնուլոյսին,
Կ'արթնցնէ տուն ու փողոց:
(Աքաղաղ)
Ուր բուրաստան ու պարտէզ,
Ուր ծաղիկներ, կանաչ սէզ,
Կը շրջի ան օրն ի բուն,
Պոչը գոյն գոյն, ինքը՝ հեզ:
(Սիրամարգ)
Ան կ'ապրի շարժուն տան մէջ,
Ծիտի նման կը խայտայ անվերջ,
Առաւօտէն մինչեւ իրիկուն
Չունի հանգիստ եւ չունի քուն:
(Ձուկ)
Երեկ տեսայ մէկ կարաւան
Ճամբայ ելած՝ կ'երթար դէպ Վան,
Պոչ պոչ բռնած, շարքով կարգին,
Մէկ մէկ հատիկ առած մէջքին:
(Մրջիւն)
Թռչուն մը կայ շատ իմաստուն,
Բարեկամ է ան միշտ մարդուն,
Կ'աղմկէ ան ճիչով անհուն
Երբ գող մտնէ տանտիրոջ տուն:
(Սագ)
Գմբէթ մը կայ՝ բարձր ու լայն,
Կանգնած անսիւն ու անգերան,
Մէջը կանթեղ, պայծառ լոյսով,
Կախուած ջահեր, առանց պարան:
(Երկինք)
Կը խօսի՝ լեզու չունի,
Կը շրջի՝ ոտքեր չունի,
Կը մտնէ ամէն մէկ տուն,
Ուրախ լուրեր կուտայ մարդուն:
(Նամակ)
Ինք անկեանք է բայց կեանք կուտայ,
Աշխարհ կը մտնէ , ան հիւր կուգայ,
Կը բարգեւէ լոյս ու բերկրանք,
Օրը մութ է ՝ երբ ան կ'երթայ:
(Արեւ)
Թռչուն անթեւ ու անփետուր,
Բայց կը շրջի ան ամենուր,
Անոր համար սահման չկայ,
Ոչ գետ , ոչ ծով, ոչ լեռ, բլուր:
(Միտք)
Հողէն շինեցին,
Բոցով թրծեցին,
Սիւնէն կախեցին,
Տարին ու բերին:
(Խնոց)
«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»
0 comments:
Հայտնեք Ձեր կարծիքը՝