Ամիս մը առաջ քոյրս Շաքէն տեղեկացուց զիս ըսելով՝ « Գէորգ Գանտահարեանին մասին գիրք մը տպուած է , շատ հետաքրքրական է, Մարօն (Գէորգ Գանտահարեանի տիկինը Ն.) ինծի օրինակ մը տուաւ , թէեւ տակաւին շուկայ չէ իջած»: Անձկութեամբ սպասեցի «շուկայ իջնելուն» : Այժմ գրասեղանիս վրայ կը թերթատեմ «Գէորգ Գանտահարեան ՝ Ամէնուն Ուսուցիչը » Շաքէին օրինակը , առանց գիտնալու գիրքին շուկայ իջած ըլլալը կամ ոչ: Իմ ալ ուսուցիչս եղած է այս չափազանց համակրելի մարդը , թէեւ ոչ դասարանի մէջ դասաւանդող ուսուցիչ: 1968 ին եւ 1969 ին Նշան Փալանճեան Ճեմարանի մեր քառաձայն երգչախումբը մարզեց , երկուական ամիս, ելոյթ ունենալու համար ամավերջի հանդէսներուն: Մենք սորվեցանք քառաձայն երգել Ճեմարանի քայլերգը, Հոյ Նազան իմ Եարը, Ջաղջի Դռնովը , Սրտիկ Մալուլը եւայլն: Հայ երգը ես այդ տարիներուն սկսայ սիրել եւ անկէ ետք ան ինծի համար դարձաւ պաշտամունքի առարկայ : Գէորգ Գանտահարեանն էր որ այդ ճաշակը իմ մէջ մտցուց : Միւս կողմէն իմ մէջ հակակրանք մը ստեղծեց «հայ երգ» կոչուած բայց հայութեան բովէն իսկ չանցած ու չանցնող հայալեզու երգերուն նկատմամբ , որոնցմով , աւաղ, լեցուած է «հայ »երգի պազարը:
Վերջին երեսուն տարիներուն առիթներով եղանք գործակիցներ Ազգային Ընդհանուր ժողովներու ընթացքին: Ատկէ դուրս՝ իրար սիրեցինք, իրար յարգեցինք : Այդչափ:
«Նշանակ» կը միանայ հայ զանգուածին իր ուրախութիւնը արտայայտելու Գանտահարեանի մասին լոյս տեսած գիրքին համար : Զայն կազմողը, անոր խմբագիրն ու յառաջաբանի հեղինակն է Երուանդ Տէր Խաչատուրեան : Գիրքը տպուած է «Փիւնիկ» հիմնադրամի մեկենասութեամբ , Երեւան ՝ 2011թուականին: 415 էջ: Պարբերաբար պիտի արտատպենք գիրքին եւ Գանտահարեանի անձին ու գործին մասին վկայութիւններ, ինչպէս նաեւ Գանտահարեանի հեղինակած յօդուածներէն եւ ուսումնասիրութիւններէն նմուշներ:
Նշան Պասմաճեան - «Նշանակ»
«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»
0 comments:
Հայտնեք Ձեր կարծիքը՝